Ania i jej wnuczka

Dziś znowu coś z cyklu “Jak to drzewiej bywało i jak to bywa dziś”. Przedstawiam dwie panny Anny. Najpierw starsza:

 

Lucy Maud Montgomery,

Ania z Avonlea (Anne of Avonlea),

Przełożyła: Janina Zawisza Krasucka,

Państwowe Wydawnictwo Literatury Dziecięcej „Nasza Księgarnia”,

Warszawa 1957, wyd. 2,

ilustrował: Bogdan Zieleniec,

Ciekawa okładka, ale czcionka fragmentu tytułu - napis "Avonlea" - przypomina mi western. A poniżej mamy dużo modszą wnuczkę:

Lucy Maud Montgomery,

Ania z Avonlea (Anne of Avonlea),

Przełożyła: Rozalia Bernsteinowa,

Wydawnictwo KAMA, Warszawa b.r., wyd. 1,

seria: Różowa parasolka

ISBN 83-7153-227-X

Obie panny się różnią wiekiem, wydawnictwem oraz tłumaczeniem. A także emocjami, które wywołują  u czytelnika - starsza wywołuje dodatkowo oprócz ciekawości i przyjemności nostalgię i szacunek.